Hänschen Klein

Klein Hansje ging alleen
in de wijde wereld in.
Stok en hoed staan hem goed,
heeft het echt goed gedaan.
Maar mama huilt heel erg,
heeft nu geen Klein Hansje meer.
"Wens je geluk" zegt haar blik,
"kom snel weer terug!"

Zeven jaar, somber en helder,
Klein Hansje was in het buitenland;
dan bedenkt het kind zich,
haast zich snel naar huis.
Maar nu is het geen Klein Hansje meer,
een grote Hans is hij,
bruin gebrand, voorhoofd en hand,
zal hij wel herkend worden?
Eén, twee, drie gaan voorbij,
weten niet wie dat wel is.
Zuster zegt: "Wat een gezicht",
herkent de broer niet.
Komt daar zijn moeder aan,
kijkt hem nauwelijks in de ogen,
zegt ze al: "Hans, mijn zoon!
God zegene je, mijn zoon!"