Akeboshi (Opening 2)
Kimetsu no Yaiba (Demon Slayer)
Akeboshi (Opening 2)
De zon gevangen in het rood
De auto rijdt verder, waarheen?
In de chaos van de woeste nacht
Klonken onze stemmen luid
Met de vlam van onze wensen
Laat ons hart de dromen los
We gaan de witte weg op
Aan de donkere lucht straalt de morgenster
Die ons toekomst biedt, maar niet beweegt
We zwaaien naar de zachte gister
En we hebben gehuild
Om weer te kunnen rennen
Ook al dwalen we en klagen we, het leven
Reikt altijd naar het licht toe
We bidden voor de stralen, hoog in de lucht, onze stemmen
Zodat ze jou tenminste bereiken
De waarheid blijft over na de strijd
Iets dat iemand achterlaat
De brullende beesten roepen elkaar
De wereld stapelt wonden op
Bedekt met de kleur van bloed
De huilende wolven laten de maan vallen
Een klein bloempje verscholen in de duisternis
Met onze handen bidden we voor het licht
Vernietigen we elkaar
Of omarmen we jou
Tot de dag dat onze wensen uitkomen
Is de weg nog niet rood gekleurd
We gaan de witte weg op
De vlam in mijn borst straalt de toekomst
Die niet wil doven, hoe dan ook
Zelfs in een koud en diep gesloten hart
Blijft het klein en sterk
Schijnen
Herinneringen, verdriet, stuur ons
Naar het licht, alsjeblieft
Aan de oostelijke horizon, hoog in de lucht, de morgenster
Boven de verre weg
De zon achterna
Rijdt de auto verder
Het lied van de chaos
Aan de donkere lucht geeft de morgenster
Slechts één straal van licht.