Lo Que No Me Dices
Kimberley Tell
Wat Je Niet Tegen Me Zegt
Je hebt mijn bed bevlekt
Met de onverschilligheid op je gezicht
En het doet pijn
Ogen naar het plafond, afwezig
Deze plek behoort niet tot jou
En het doet pijn
Tenminste weet ik dat ik je niet meer ga zoeken
Tenminste weet ik dat ik hier niet meer terugkom
Tenminste weet ik dat ik me niet meer bij jou aansluit
Om me van mezelf te distantiëren
Wat je niet tegen me zegt doet pijn
Wat je niet tegen me zegt doet pijn
Wat je niet tegen me zegt doet pijn
Wat je niet tegen me zegt doet pijn
En zo, ineens
Word je iemand virtueel
Moe van het zichtbare
Ik geef de voorkeur aan het tastbare
En zo, ineens
Word je iemand virtueel
Moe van het zichtbare
Ik geef de voorkeur aan het tastbare
Tenminste weet ik dat ik je niet meer ga zoeken
Tenminste weet ik dat ik hier niet meer terugkom
Tenminste weet ik dat ik me niet meer bij jou aansluit
Om me van mezelf te distantiëren
En misschien bedrog ik mezelf door te zeggen
Dat ik alleen maar wil genieten
Moe van nachten zonder ochtenden
Van nachten die in niets eindigen
Wat je niet tegen me zegt doet pijn
Wat je niet tegen me zegt doet pijn
Wat je niet tegen me zegt doet pijn
Wat je niet tegen me zegt doet pijn
Je hebt mijn bed bevlekt
Met de onverschilligheid op je gezicht
En het doet pijn