Wasurete Yaranai

Alles is de schuld van het weer
Deze ongemakkelijkheid en Kentaro ook
De zon verbergt zich en doet alsof ze het niet ziet

Schokkende volle trein
De sneltrein passeert ons
Ik probeer de uitdrukking van de contourloze wolken te vinden

Beantwoord de gevoelens van de maker
Wat is eigenlijk het juiste antwoord?
Ik trap op het voorspelbare scenario

Die blauwe lente is niets voor mij
Het past gewoon niet bij me
Toch weet ik dat
Het moment dat maar één keer komt
Vol van vergankelijkheid is

Ik ga het absoluut niet vergeten
Totdat ik doodga, hoe vaak dan ook
Ik zal lachen om dit soort dingen

De kleine klas is in een vervuilde staat
Jongens zijn volop in hun jeugd
Mijn wereld is afgebakend met snijlijnen

Mijn haat voor mijn eiland en
Een pretpark dat anders is dan anderen
Een subtiele strijd van emoties
Wat ben ik aan het doen?

Ik begrijp het, ik begrijp het, ik voel hetzelfde
Denk je echt zo?
Zonder te weten hoe ik me voel

Vandaag begint iemand
Voor mij is het vandaag het einde
In de herhalende voetstappen
Klinkt een stem uit de toekomst
"Ga verder"

Bestemming en wonderen zijn
Zeker te veel voor mij
Ik zet gewoon een stap zonder reden

Ik ben niet zo verrot als volwassenen
En niet zo geniaal als kinderen
Maar ik ben nu in het midden van mijn leven

Ik voel me als een tak die in de wind dreigt te verwelken
Ik houd me wanhopig vast
De gebruikelijke klank van de bel
De trots die op het vensterbank ligt
Zelfs de geur van het klaslokaal

Ik ga het absoluut niet vergeten
Totdat ik doodga, hoe vaak dan ook
Ik zal lachen om dit soort dingen