Hitoribocchi Tokyo

Eenzaam Tokyo, in een stad die niet zo vriendelijk is, ben ik neergedaald
In de mensenmassa, ga ik door de poort van het station

De geur van onbekende mensen, om de een of andere reden
Brengt nostalgische herinneringen naar boven
Ze komen weer tot leven

Bij de fastfood voor het station, de versgebakken frietjes zijn een gelukje
Langzaam loop ik de helling af

Ik denk dat ik het geluid van de spoorwegovergang in de verte hoor
Toch ga ik verder zonder om te kijken

Gaan we? Op drie! Als ik de deur indruk
Voelt het alsof ik kan veranderen

De klank van de gitaar wordt intenser
Omdat er een blauwe vlam in mij brandt
Zolang de overlappende stemmen mijn oren bereiken
Voel ik me niet eenzaam
Tokyo lijkt een beetje vriendelijker

Eenzaam Tokyo, iedereen is alleen
Daarom wil ik weer met iemand verbonden zijn
Maakt niet uit wat, als het maar iets is wat ik leuk vind, dan ben ik gelukkig
Er is zeker een gemeenschappelijke taal

Hé! Wat? Het zijn alleen maar dromen die ik niet kan uitspreken
Maar, luister er ooit naar
Zeker, als het jou betreft

De klank van de gitaar klinkt schel
Omdat er een blauwe vlam in mij brandt
Ik ga snel de overlappende stemmen bezorgen
Zodat je je niet eenzaam voelt
Wacht nog even, Tokyo

De grote stad, die naar de lucht reikt
De gebouwen worden verlicht door de zonsondergang
Ren, houd je ogen open
Neem je schaduw mee
Je bent niet alleen

De klank van de gitaar wordt intenser
Omdat er een blauwe vlam in mij brandt
Zolang de overlappende stemmen mijn oren bereiken
Voel ik me niet eenzaam
Tokyo lijkt een beetje vriendelijker
Iedereen is eenzaam in Tokyo