Veil

Lachloze dagen die ik volg
Zelfs als ik het onveranderlijke nu overneem
Met woorden die ik om me heen draag
Zal ik je waarschijnlijk niet kunnen redden

De beelden die niet aankomen
En de pijn die niet opwarmt
We liepen samen schouder aan schouder
Om naar een verre plek te kunnen gaan

Als datgene wat je hoop noemt
Of de ideale droom die je zag
Hoe koud het ook is, ik zal je laten zien dat ik van je hou

Lachloze dagen die ik volg
Zelfs als ik het onveranderlijke nu overneem
Met woorden die ik om me heen draag
Zal ik je waarschijnlijk niet kunnen redden

Zelfs als ik met een stem zonder warmte schreeuw
Verandert het in een hete nacht
Zelfs als deze handen loslaten
Zodat ik weer verder kan lopen

Woorden die we niet delen
Vermeerderen zich telkens als ik het besef
Ik wil dat je kijkt naar hoe ik verander
Terwijl ik het nu onder ogen zie

De toekomst die jij noemt
Past gewoon niet in deze handen
Hoeveel ik ook probeer te creëren
Zal ik die glimlach altijd in twijfel trekken

Zelfs aan de andere kant van eindeloze dagen
Zelfs als de treurigheid niet te redden is
Hoe meer deze vingers zich verzetten
Zal het verder vervagen

De kleur van onvervulde gevoelens
Wil ik niet weten, dacht ik
Zelfs zonder jou wil ik dromen

Als een soort ongeluk jou aanvalt
Wil ik je aanraken met deze hand
Als de woorden die ik heb gemaakt iemand vervloeken
Zal ik mijn mond houden

Lachloze dagen die ik volg
Zelfs als ik het onveranderlijke nu overneem
Met woorden die ik om me heen draag
Zal ik je waarschijnlijk niet kunnen redden

Zelfs als ik met een stem zonder warmte schreeuw
Verandert het in een hete nacht
Zelfs als deze handen loslaten
Zodat ik weer verder kan lopen
Zonder afscheid te nemen
Zodat we elkaar ergens weer kunnen ontmoeten