九日 (Nine Sols)

Luister naar de zee, de sterke wind waait
Het blaast je hart in brand
Mijn hart vliegt mee, als een veertje
Vlucht naar de bomen, naar de diepe plek
Het verhaal van leven en dood gaat rond
Ik mis een woord, jouw nieuws
Ik kan niet slapen, ik
Kijk naar de vlinders, die duizend jaar glijden

De dag is nog niet aangebroken, de treurige mensen zoeken hun weg
In de duisternis, zo mooi, trap ik op de lotus om jou te vinden

Voorbij jouw voetstappen, glijd weg van de dood

Wanneer de zon ondergaat, moet ik het dan achterna jagen?
Weet niet wat ik bescherm, maar ik kan het zien
De lucht is vol woorden die je me gaf
Blijf wakker in deze oude droom

Yi!

Wanneer de bloemen vallen, droom ik van onze verleden
Geen pijn, ik kan niet wachten om de zonsondergang te zien
Die zang, die woorden, de herinnering groeit dieper
De persoon van wie ik hou, we zullen elkaar weer ontmoeten in de winter

Wanneer de zonnen bloeden, val ik dan?
Ook al komt de tragedie, er is geen weg terug
Weef mijn ziel in jouw melodie
Vlieg weg met bloeiende zilveren vleugels

In jouw ogen, de spiegels van de wetten stromen
Ik zie een hele wereld zich ontvouwen
Blijf gewoon mijn pad volgen
Laten we elkaar ergens ontmoeten als het voorbij is
De sterren vallen duizenden, door de wereld
Yin en yang, leven en dood, draaien en begeleiden de ziel

De zonen van de zonnen zullen voor altijd stralen