Die Straßenkinder von Bukarest

Het is een mooie dag in de winter
Wie denkt daar aan straatkinderen
In hun ogen brandt de nood
Ze bedelen om een stukje brood
En ook in de Heilige Nacht
Slapen ze in de metro-schaft
Voordat de laatste dromen sterven
Laat het eindelijk Kerstmis worden

De straatkinderen van Boekarest
Verloren, verlaten, alleen
En elke koude winternacht
Kan hun laatste zijn
Zolang er op deze wereld nog kinderen bevriezen
En wij hun tranen niet voelen
Valt er geen ster op dit feest
Als het Kerstmis is in Boekarest
Valt er geen ster op dit feest
Als het Kerstmis is in Boekarest

De koude kinderhanden doen pijn
Maar kouder nog is het in de harten
Van de mensen die voorbij gaan
En gewoon opzij kijken
Want niets verstoort de gemakzucht
Meer dan het leed van anderen
Wat moet er van deze boodschap worden
En vrede zij met jullie op aarde

De straatkinderen van Boekarest
Verloren, verlaten, alleen
En elke koude winternacht
Kan hun laatste zijn
Zolang er op deze wereld nog kinderen bevriezen
En wij hun tranen niet voelen
Valt er geen ster op dit feest
Als het Kerstmis is in Boekarest
Valt er geen ster op dit feest
Als het Kerstmis is in Boekarest

De straatkinderen van overal
Ze raken ons allemaal
Want al een beetje menselijkheid
Kan hun tranen drogen

De straatkinderen van Boekarest
Verloren, verlaten, alleen
En elke koude winternacht
Kan hun laatste zijn
Zolang er op deze wereld nog kinderen bevriezen
En wij hun tranen niet voelen
Valt er geen ster op dit feest
Als het Kerstmis is in Boekarest
Hou de kleine handjes vast
Dan wordt het ook Kerstmis in Boekarest