Bajo El Mismo El Cielo (trilha Capadocia)

Ik heb gevonden tussen die muren
wie ik zo lang heb bewaard,
vandaag is er nog maar weinig over
van wie die vrouw was,
de vrouw die gaf, die leven inademde.
Ik heb me zo gedwongen gevoeld
aan elke herinnering te vergeten, maar ik leef.

Tussen schaduwen van het verleden
heb ik tot vandaag geleefd,
maar wat zal de prijs zijn
van een minuut zonder reden?
Vandaag ben ik de slaaf
en ben ik de eigenaar van die grote fout.
Ze proberen me vast te binden,
en ook al slagen ze erin me te vergeten, weet ik dat ik blijf.

Onder dezelfde lucht
adem ik dezelfde lucht in,
onder dezelfde lucht
waar jij bent,
levend zonder angst voor iets,
hier zul je me vinden,
dromend van de mogelijkheid om die deur over te steken.

Ik heb gekeken naar hoeveel merken
er op mijn huid zijn achtergelaten,
zoveel keer, zelfs huilend,
was ik een object van genot.
En ik werd meer geslagen dan mijn gezicht,
was mijn hart,
het dat gedwongen werd
elke glimlach en mijn tederheid te verlaten.

Onder dezelfde lucht
adem ik dezelfde lucht in,
onder dezelfde lucht
waar jij bent,
levend zonder angst voor iets,
hier zul je me vinden,
dromend van de mogelijkheid om die deur over te steken.

En vandaag wil ik niet weten
of jij aan mijn terugkeer denkt,
vandaag wil ik dromen
dat er een dag zal zijn waarop ik geen angst voel.

Onder dezelfde lucht
adem ik dezelfde lucht in,
onder dezelfde lucht
waar jij bent,
levend zonder angst voor iets,
hier zul je me vinden,
dromend van de mogelijkheid om die deur over te steken.