Solo

Een zeilboot die verdwijnt aan de horizon gaat weg als de zon
Aan de rand van de avond, deze dag die me verlaat en me gedag zegt
De strand wordt steeds eenzamer, het wordt donker zonder
De zon, ik blijf wachten, maar je komt niet, ik blijf op je wachten
Mijn lieve liefde
En weer neemt de eenzaamheid bezit van mijn wezen, het zijn drie
Avonden dat ik je wacht en je verschijnt niet

Eenzaam als een zeilboot op open zee, alleen met mijn pijn
Diep, alleen met mijn nostalgie, niets meer voelend
Dat mijn liefde nooit
Terugkomt, ze is weg

Een zeilboot die verdwijnt aan de horizon gaat weg als
De zon aan de rand van de avond, deze dag die me verlaat
En me gedag zegt
De strand wordt steeds eenzamer, het wordt donker
Zonder de zon, ik blijf wachten, maar je komt niet, ik blijf
Op je wachten, mijn lieve liefde
En weer neemt de eenzaamheid bezit van mijn wezen
Het zijn drie avonden dat ik je wacht en je verschijnt niet

Eenzaam als een zeilboot op open zee, alleen met mijn
Pijn, diep, alleen met mijn nostalgie en niets
Meer voelend dat mijn liefde nooit terugkomt, ze is weg
Eenzaam als een zeilboot op open zee, alleen met mijn pijn
Diep, alleen met mijn nostalgie, niets meer voelend
Dat mijn liefde nooit
Terugkomt, ze is weg

Eenzaam als een zeilboot op open zee, alleen met mijn
Pijn, diep, alleen met mijn nostalgie en niets
Meer voelend dat mijn liefde nooit terugkomt, ze is weg