Mi Muchachita

Verslagen, met een bittere ziel
Zonder hoop, moe van het leven
Huilt in zijn stoel de arme zanger
Zonder troost voor zijn pijn
Hangend aan een spijker de gitaar
In een hoek heeft hij haar verlaten
Van het geluid geeft hij niets meer om
Liggend op een bed, huilt hij alleen maar
Op een gegeven moment
Hoorde iemand dit lied

Mijn meisje, laat me niet sterven
Kom terug, ik smeek je, ik kan niet leven
Als je wist hoe vaak ik heb gedroomd
Dat ik je weer aan mijn zijde had
Mijn meisje, wees niet wreed
Verlaat me niet, ik wil je weer zien
Mijn meisje, oh, laat me niet!
Want je minachting doodt me langzaam

De buurt sliep rustig
Niets verstoorde de stilte van de nacht
Toen klonk daar, in de duisternis
Het schot van een fatale kogel
Buren renden bezorgd
Die het einde van dat drama voelden
En vonden hem liggend op een bed
In een plas bloed, de arme zanger
Maar voor hij stierf
Hoorde iemand hem zo zingen

Mijn meisje, laat me niet sterven
Kom terug, ik smeek je, ik kan niet leven
Als je wist hoe vaak ik heb gedroomd
Dat ik je weer aan mijn zijde had
Mijn meisje, wees niet wreed
Verlaat me niet, ik wil je weer zien
Mijn meisje, oh, laat me niet!
Want je minachting doodt me langzaam