Guayaquil de Mis Amores

Jij bent de parel die opkwam
Uit de grootste onbekende zee
En als bij het geluid van zijn wiegen
Veranderde je in een tuin

Soeverein in zijn inspanningen
Vormde onze God een penseel
Met jouw mooie Guayaquil
Guayaquil van mijn dromen

Als je blonde en bruinharige
Die gek maken van passie
Een hart hebben dat klopt
Dat zwarte verdriet verzacht

Met hun groene ogen als zeeën
Of van een zwarte nacht
Imponeren ze altijd hun wil
Guayaquil van mijn gezangen

Want de prinsessen hebben
Die betoveren bij het kijken
En die bedwelmen bij het kussen
Met hun kersenlippen

Ik eis de zoetheid op
Waarmee ik verlang te leven
Om nooit meer te lijden
Guayaquil van mijn tederheid

En als ik in hun groene ogen kijk
Waar mijn ziel verlangt te zijn
Gevangen als de zee
Of als ik al op mijn knieën zink

In de nachten met schitteringen
Die hun zwarte ogen zijn
Zal mijn hart je zeggen
Guayaquil van mijn liefde