Sendas Distintas

Wat verschillen we twee!
Jouw leven begint
En ik ben al
Halverwege de dag
Jij leeft nog niet eens echt
En ik heb al geen zin meer in het leven.

Echter
Net zoals een plant die verlangt
Naar de warmte van de zon
Blijft bloeien, zo
Blijf ik met verlangen jouw gezelschap
en hoop dat je
Warmte geeft aan mijn verdriet.

Wat dichtbij en wat ver weg!
Ik ben de oude dromer
Jij het gepassioneerde meisje
Dat zingend naar het licht
Vliegt als een vogel
Maar als ik je zie als een
Verlangen naar mijn smaak
Want ik ben
Een verlaten kasteel
En jij, een rozenstruik
Die open bloeit naast de muur.