Reminiscencias

Liefde is onmogelijk uit mijn geheugen te wissen
Het herinnering van jouw vreemde blik achtervolgt me
Die lach zo van jou, je verleidelijke lippen
Die hun charme achterlieten in mijn verlangen

In mijn zwervende ziel smolt jouw ziel samen
Als de vlakte smelt wanneer de zon haar kust
Daarom, hoewel andere lippen me hun tederheid gaven
Geen enkele zoals de jouwe bereikte mijn hart

Jouw ogen waren het onderwerp van mijn liedjes
Jouw lippen, muziek in mijn gezang
En nu zijn jouw ogen, mijn verdriet en mijn pijn
Zijn die lippen van jou, mijn fatale bestemming

Ze zeggen dat met de tijd herinneringen vervagen
Wat ooit een passie was, verdwijnt in de vergetelheid
Leugen! Wanneer je sterft en naar mijn graf komt
Zul je zien dat de vlam van mijn liefde nog steeds brandt voor jou

In mijn dolle bohemien leven heb ik andere vrouwen bemind
Met het oneindige geloof van degene die wil vergeten
Maar altijd kwellen me jouw dromerige ogen
En met nostalgie zucht ik als ik terugdenk
Dat er herinneringen zijn in mijn dromen
Hele schemeringen heb ik om jou gehuild
Die nog steeds mijn ogen van het huilen vochtig maken
Herinnerend aan die uren die nog steeds in mij leven