Les séparés

Schrijf niet, ik ben verdrietig en ik wil dood
Mooie zomers, zonder jou, zijn liefde zonder fakkel
Ik heb mijn armen gesloten die jou niet kunnen bereiken
En kloppen op mijn hart is kloppen op het graf

Schrijf niet, laten we gewoon leren om aan onszelf te sterven
Vraag alleen aan God, alleen aan jou, of ik van je houd
Diep in je stilte, luister dat je van me houdt
Het is het horen van de lucht zonder er ooit naartoe te gaan

Schrijf niet, ik ben bang voor jou, ik ben bang voor mijn geheugen
Ze behield jouw stem die mij vaak roept
Toon het levende water niet aan hen die het niet kunnen drinken
Een dierbaar schrijven is een levend portret

Schrijf deze twee woorden niet, die ik niet meer durf te lezen
Het lijkt alsof jouw stem ze op mijn hart verspreidt
Dat ik ze zie schitteren door je glimlach
Het lijkt alsof een kus ze in mijn hart afdrukt

Schrijf niet, laten we gewoon leren om aan onszelf te sterven
Vraag alleen aan God, alleen aan jou, of ik van je houd
Diep in je stilte, luister dat je van me houdt
Het is het horen van de lucht zonder er ooit naartoe te gaan

Schrijf niet!