Y Nos Dieron Las Diez
Juanes
En We Gaven De Tien
Het was in een dorp aan zee, een nacht
Na een concert
Jij regeerde daar
Achter de bar van de enige kroeg die we open zagen
Zing een liedje in mijn oor
En ik trakteer je op een drankje
Met één voorwaarde
Dat je het balkon van je kattenogen voor me openlaat
Gek om te ontdekken
De geheimen van je slaapkamer
Die nacht zong ik
Aan de piano van de dageraad mijn hele repertoire
De klanten van de bar, één voor één
Gingen ze weg
Jij ging sluiten
Ik zei tegen mezelf: Pas op, jongen, je wordt verliefd
Toen gebeurde alles
Ineens, jouw vinger op mijn rug
Trok een hart
En mijn hand reageerde onder je rok
Op weg naar het hostel
Kusten we bij elke lantaarnpaal
Het was een dorp aan zee
Ik wilde met je slapen en jij wilde niet alleen slapen
En we gaven de tien en de elf
De twaalf en de een en de twee en de drie
En naakt bij de schemering vond de maan ons
We zeiden vaarwel
Ik hoop dat we elkaar weer zien
De zomer eindigde
De herfst duurde zo lang als het duurt voordat de winter komt
Ik ging toevallig naar jouw dorp
Weer de volgende zomer
Ze nam me mee en aan het eind
Van het concert begon ik je gezicht tussen de mensen te zoeken
En ik vond niemand die iets over jou zei
Geen enkel woord
Het leek wel alsof
Het lot me een macabere grap wilde spelen
Er was niemand achter de bar
Van de andere zomer
En in plaats van jouw kroeg
Vond ik een filiaal van de Hispano-Amerikaanse Bank
Ik wreekte je herinnering
Met stenen tegen de ramen
Ik weet dat ik het niet droomde
Protesteerde ik terwijl de politie me boeide
En in mijn verklaring beweerde ik
Dat ik drie drankjes op had
En ik begon dit lied
In de kamer waar ik je die keer je kleren uittrok
En we gaven de tien en de elf
De twaalf en de een en de twee en de drie
En naakt bij de schemering vond de maan ons
En we gaven de tien en de elf
De twaalf en de een en de twee en de drie
En naakt bij de schemering vond de maan ons