Tello Rap

Ik ga iets kopen voor de lunch.

Mijn maag rommelt, mijn buik knort, ik wil een varkentje, met veel paprika.

Ik denk aan groenten, maar die zijn te taai.

Ik denk aan kip en een rolletje om mijn kont schoon te maken.

Ik kom aan bij de slager, zeg tegen de man: geef me wat ingewanden

En een beetje gehakt.

Hij stopt alles in een tas en ik ga naar de kassa,

Ik heel rustig, het gevaar voel ik, en dan herinner ik me de

Aap met die geur van geit, die iedereen irriteert, waar iedereen over klaagt,

Die vuile kerel stinkt. Ja!

Het kost 20,60 zegt de vrouw, ik ren weg als een gek, ik moet naar de keuken.

Ik kan niet meer, ik moet naar de wc om te poepen.

En daar begint het verhaal van dit rot vlees, zelfmoordvlees, dat elke dag irriteert en melk laat bederven.

Ja, het is rot vlees.

Want met een beetje magie komt het eten tot leven, zegt hij: ik heet Tello en ik ben gehakt.

Jij.. die me wilde koken, nu ga je betalen met mijn adem die naar bleekmiddel ruikt.

Ik zeg: ik kan taekwondo en ik ga het goed aanpakken, ik zeg: doe niet zo stoer, want ik trek mijn onderbroek uit en dood je met een ademteug.

Ik weet dat je zout mist, maar dat is geen reden om te huilen, Tello rap, ja!

Ik vraag mijn vriend Castaño om hulp, ik heb hem al een tijd niet gezien en hij is zwart geworden met de jaren.

Hij kent de formule om dit snelle eten te verslaan dat vlees tussen de grafstenen laat liggen.

Met een beetje gist en wat water, maakt de man het goddelijke brood, het is het brood van het lot..