DNA

Toen je geboren werd,
hoorde ik je schreeuw
Hoewel ver weg, heel ver van jou.
Mijn hart klopte als een bezetene,
als een bezetene, duizelig van het kloppen.

Door te veel te zijn,
doordat ik verder ging,
doordat ik zoveel goed had en geen rust vond.
Een bliksemflits als hij valt
in de angst die me maakte
me niet in staat te voelen jouw vader te zijn.

Jaren gingen voorbij in het leven en vormden jou,
nachten van herinneren en vergeten.
Dromen die ik niet weet, verstopten zich en toonden me
deze dag waarop ik je vond, meisje en vrouw.

En daar voor me zei je,
dat het gemis dat ik je nooit deed, zich toen deed.
En instortend als een gebouw
opende een afgrond onder onze voeten.
Jij zag ons zo goed,
op de bodem van niemand,
en wat zich alleen onthulde:
welke band ons verbond,
welke band, zij en ik
En de absurde maan boven ons...

DNA, DNA
Dans je dans, dans in spiralen
DNA, DNA
Onontcijferbare brug, waar breng je ons naartoe?
Waar je ook bent, golf van de zee
magie zo fragiel, zijn en niets meer

DNA, DNA, DaNielA

En daar voor me zei je,
dat het gemis dat ik je nooit deed, zich toen deed.
En instortend als een gebouw
opende een afgrond onder onze voeten.
Jij zag ons zo goed,
op de bodem van niemand,
en wat zich alleen onthulde:
welke band ons verbond,
welke band, zij en ik
En de absurde maan boven ons...

DNA, DNA
Dans je dans, dans in spiralen
DNA, DNA
Onontcijferbare brug, waar breng je ons naartoe?
Waar je ook bent, golf van de zee
magie zo fragiel, zijn en niets meer

DNA, DNA, DaNielA