Despues de Tanto
José María Napoleón
Na Al Die Jaren
Vandaag, na zoveel jaren je niet te hebben gezien, vond ik je,
Vandaag voelde ik een rilling over mijn huid gaan.
Vandaag, nadat ik je uit lafheid zonder genade verloor,
Vandaag, je tussen de mensen zag, zonder dat je het doorhad
... wist ik dat je in mij leeft.
Want, vandaag dat ik je per ongeluk tegenkwam, herleefde ik het,
Die verleden tijd die ik ver weg dacht van mij,
Ik voel dat ik sterf zonder jou naast mij.
Ik weet niet, ik weet niet of ik verder kan zonder jou,
Ik hou zoveel van je en je bent nog steeds zo aanwezig in mij,
Vandaag besef ik dat zonder jou, het geen leven meer is.
Ik, had je graag willen omhelzen zoals vroeger
En je die lippen willen kussen, die ooit alleen van mij waren.
Maar ik hield mijn impulsen tegen omdat het al te laat was,
Je was de gids van een ander pad, je leefde met een andere wens
... en wat was, bleef achter.
Want, vandaag dat ik je per ongeluk tegenkwam, herleefde ik het,
Die verleden tijd die ik ver weg dacht van mij,
Ik voel dat ik sterf zonder jou naast mij.
Ik weet niet, ik weet niet of ik verder kan zonder jou,
Ik hou zoveel van je en je bent nog steeds zo aanwezig in mij,
Vandaag besef ik dat zonder jou, het geen leven meer is.