Noche Y Camino

Ik liep over de paden...
en de geur van je haar,
was een stem in de schaduw,
tussen de geur van droog gras.

Ik loop de paden,
en jouw liefde is een herinnering.
De nacht huilt om jouw afwezigheid...
en het zijn tranen van de lucht.

Mijn zang huilt soms om je...
maar je bent altijd binnenin.
Ik loop de paden
en jouw liefde is een herinnering.

Ik loop de paden
en jouw liefde is een herinnering.

We liepen samen over het pad...
alleen wij tweeën,
jij viel in slaap op het spoor,
en ik moest lijden.

Ik loop de paden,
en jouw liefde altijd achter me.
Ik loop de paden,
en jouw liefde altijd achter me.

Wanneer ik 's nachts aansteek...
een vuur om te roken,
weet ik dat ik herinneringen aanwakker...
die pijn doen tot ze branden.

Ik loop de paden,
maar ik kan niet meer.
Het wordt een gloed in mijn borst...
om te bewerken kan ik niet meer.

Ik liep over de paden...
en de geur van je haar,
was een stem in de schaduw...
en tussen de geur van droog gras.

Ik loop de paden,
en jouw liefde is een herinnering.
Het wordt een gloed in mijn borst...
om te bewerken kan ik niet meer.
Het wordt een gloed in mijn borst...
om te bewerken kan ik niet meer.