Numa Corrente de Verão
Jorge Vercillo
In een Zomerstroom
De wind blies mijn illusie weg
Katoenen bloem, mijn gedachten
Sprong over de muur, ging ervandoor, in een luchtloop
In een zomerstroom
Naar het nest van een of andere mus, tiende verdieping
Via het raam, valt op de vacht
Van een blije hond die gaat wandelen
In de ventilator van de lift
Daar gaat mijn illusie, katoenen bloem
Bijna werd ik overreden
Stak de hele straat over tegen het verkeer in
Stortte neer tegen de etalages
Weer een luchtstoot, gaat wandelen
De hele middag om in jouw hand te landen
Ik kijk niet naar wat voorbij is
En ik treur niet om wat verloren ging
Ik ben degene die creëert wat zal zijn
Het is als de klokken van Dali
Het is als de torens van Galdi
Zoals Brasília voor Oscar
Of bij de worp van een andere Oscar
Zo ga ik met de wind
Ben een blad van gedachten
Einstein bewoog door de tijd
Stak muren en rivieren van binnen door
Ja, onze toekomst zal zo zijn
Als een trap die zich vormt
Onder de voeten van wie droomt
Van wie durft verder te denken
Ik kijk niet naar wat voorbij is
En ik treur niet om wat verloren ging
Ik ben degene die creëert wat zal zijn
Van wie durft verder te denken
