Cuando

Wanneer je elke dag weer ontwaakt
Met een lichaam van lucht en die geur
Blij van de zachte droom van de seringen
Zonder angst voor beweging of pijn

Wanneer ik bijna niets meer heb
Aan bloed in de keel van papier
Geen zure vis die in de blik zwemt
En niet meer bescherming wil dan de huid

Die dagen worden die schepen
Van licht die ik ooit kon schrijven
En de vreugde die we zijn vergeten
Terugkomend door de botten omhoog

Ik voed me met een illusie
Waarin de ogen in de zon zullen stralen
De armen van mijn vader in de vlaggen
En een zwarte as, en een zwarte as
En een zwarte as die verdwijnt

Wanneer ik me laat overtuigen dat het geluk
Me regeert naast de passie
En niet de vreselijke aartsengel van de dood
Die waakt over het veld van de klok

Als het voltooide en het mogelijke
Altijd het gezicht van de horror hebben
In dit vaderland van het onbereikbare
In deze door God vergeten tijd

Ik zeg dat mijn gretige liefdes
Sterk zijn en langer leven dan ik
Ze zijn kwetsbare reuzen als bloemen
Die dit troebele hart aanmoedigen
Ik voed ze met een illusie
Waarin de ogen in de zon zullen stralen
De armen van mijn vader in de vlaggen
En een zwarte as, en een zwarte as
En een zwarte as die verdwijnt
En een zwarte as, en een zwarte as
En een zwarte as die verdwijnt
En een zwarte as, en een zwarte as
En een zwarte as die verdwijnt