Coplas de La Luna Llena

Wanneer de maan zakt, zak ik met haar mee
Ik val in de slaap en het lied blijft hier
Het blijft als een geur die met de wind vliegt
Of in het zingende water dat wegstroomt

Als de maan naar me kijkt, word ik verblind
Door mijn ogen raak ik mijn hart kwijt
Ik stort mijn verdriet uit naar de maan
En haar zachte wit volg ik met mijn blik

Oh maan die mijn donkere bloed losmaakt!
En het langste gehuil van mijn bitterheid
Geef mijn zorgen geen meer verdwaalwegen
Want de dood zoekt me op, onderweg naar de rivier

Zij maakt me tot een duister, dorstig beest
En dicteert de liederen van mijn klachten
Oh moeder van mijn zang en mijn slechte speer
Stuur me niet de weg op om mijn verlangens te stillen!

Om terug te keren als de bloedige dag
Om zonder haar liefde verlaten te blijven
Verwacht niet bij de rivier, er is volle maan
En er klinkt een rode blaf in het zand

Klein wolfachtig licht met woeste glans
Stil in de halve maan van de kiezen
Geef mijn zorgen geen meer verdwaalwegen
Want de dood zoekt me op, onderweg naar de rivier