Resumen

In het leven heb ik duizend liefdes gekend
En ik zweer je, met geen van hen bleef ik
Tuinier die mooie bloemen kweekte
Die me hun doornen gaven waardoor ik bloedde

In het leven had ik vrienden, maar ze lieten me allemaal in de steek
Toen ik ze nodig had

Ik maakte een samenvatting, uiteindelijk weet mijn ziel al
Hoe meer je hebt, hoe meer je waard bent en dat is de hele waarheid

Nu weet ik wat liefde is, want ik heb er duur voor betaald
De strelingen die ze me gaven
Nu weet ik wie me volgt in goede en slechte tijden
Zonder voorwaarden te stellen

Nu weet ik dat je moet zijn
Van een gouden wieg en leven in een goede omgeving
Omdat mensen je de deuren openen
Wanneer ze met zekerheid geloven dat je
Echte liefde biedt

En op de hoek van het leven sta ik stil
Het laatste hoofdstuk herhalend
Van dit drama in een wereld van een podium
Waar ik soms de schurk was en soms de held
De sterren eer delen met soortgelijke acteurs
Die de mensheid heeft gevormd

Ik gaf aalmoes aan een bedelaar die voorbijging
Maar later ontdekte ik dat hij beter leefde dan ik
Het maakt me niet meer uit te weten dat de natuur
Tegen de mensen speelt

Ik weet van de verwelkte bloem
Die, hoewel ze verwelkt was
Naar het altaar werd gebracht

En alles zal zich reduceren wanneer het doek valt
Aan het einde van de komedie!
7x4x3 van breedte, de afmetingen van de kuil
De poorten van de eeuwigheid

In het graf blijft alleen het skelet over
Dat niet spreekt maar zegt
De hele, hele waarheid