Imelda Se Revelió
John Jairo Pérez
Imelda heeft zich verzet
Hallo, ik ben Imelda Ortiz voorheen Jaramillo
En tegen die oude lul van Evelio heb ik me verzet
Imelda heeft zich verzet, ze is zat van het zeuren en fluiten
En van de onderbroeken van Evelio
Met de gele streep en zijn foforofó
De lul van Evelio is slap geworden
En zij liet de kat los, trok haar badjas aan en ging er vandoor
Imelda heeft zich verzet, ze is zat van het zeuren en fluiten
En van de onderbroeken van Evelio
Met de gele streep en zijn foforofó
De lul van Evelio is slap geworden
En zij liet de kat los, trok haar badjas aan en ging er vandoor
Imelda heeft zich verzet (heeft zich verzet)
Ik heb me verzet
Ja, heren, ik ben er helemaal klaar mee
Met die klootzak die altijd zo chagrijnig is
Hij kijkt in de spiegel, altijd mopperend
En schreeuwt tegen zichzelf: Wat kijk je naar me, lul?
Nee, hij scheert zijn oksels niet, leeft altijd met een baard
En houdt die vogel altijd harig
Hij maakt de wc niet schoon, laat de bril vol met pis
En loopt door het huis met zijn modderige laarzen
Want 's ochtends een koffie, daarna een chocolade
En rond het middaguur: Kom op, ik wil wat actie
Daarom ben ik moe, daarom ben ik er klaar mee
Ik trok mijn badjas aan en heb me verzet
Laat hij een meid vinden, laat hij een vriendin vinden
Die die schreeuwlelijk en die stank kan verdragen
Verdomme, die oude lul
Imelda heeft zich verzet, ze is zat van het zeuren en fluiten
En van de onderbroeken van Evelio
Met de gele streep en zijn foforofó
De lul van Evelio is slap geworden
En zij liet de kat los, trok haar badjas aan en ging er vandoor
Imelda heeft zich verzet
Zumbambica voor wat hij deed
Ik ben Evelio Jaramillo
En wat Imelda ook doet, kan me geen reet schelen
Ik ben niet beledigd
Als Imelda met een andere klootzak weggaat
Want het brood moet gedeeld worden
En, om de worst te laten passen, goed open en verdeeld
Ik ben ook moe van een vrouw
Die elke nacht gaat liggen snurken
Ze zeurt als een gekke
En ze laat niet na om te schelden met die vuile mond
Met haar liefde maken is een zeldzaamheid
Om de knuffelbeer te raken heeft ze altijd geen zin
Want ze heeft nooit gebrek aan die verdomde hoofdpijn
Maar dat houdt me niet wakker
Daar zijn genoeg losse wijven voor en daarvoor heb ik Manuela
En zoals ik haar noem
Laat haar haar liefde daar stoppen waar het past
Want ik gooi mijn goligote op mijn schouder, juy!
Imelda heeft zich verzet, ze is zat van het zeuren en fluiten
En van de onderbroeken van Evelio
Met de gele streep en zijn foforofó
De lul van Evelio is slap geworden
En zij liet de kat los, trok haar badjas aan en ging er vandoor
Imelda heeft zich verzet, ze is zat van het zeuren en fluiten
En van de onderbroeken van Evelio
Met de gele streep en zijn foforofó
De lul van Evelio is slap geworden
En zij liet de kat los, trok haar badjas aan en ging er vandoor
Imelda heeft zich verzet
En dit is weer een productie van John Jairo Pérez en Marlon Capri
En laat Imelda maar lekker eten
Ga weg, Evelio, want zoals mijn moeder zei
Laat hem maar gaan, als het een hond is, komt hij terug
Ah, en zoals mijn opa zei
Laat je door niemand ontmoedigen
Want zelfs een schop onder je kont
Helpt je vooruit, klootzak
(John Jairo Pérez)
