Jiao Huan Yu Sheng

een eenzame kat die naar de regen luistert
kijkend naar de tijd die in stukken breekt
het andere deel van mij buiten de bliksem

na de mistige stilte spring ik in de vlakke ruimte
jij en ik tijdens onze reis
herinneringen die chaotisch rondzwerven

ruilen van leven is ik, niet ik, pijn en vreugde
want na de regen is er altijd een heldere lucht
als we al die hoeken omdraaien en stil blijven staan
is het ook geen spijt van deze scheiding

de schaduw van de zee
laat de tijd stilvallen als een langzame beweging
jij zegt dat het lot slecht is, maar gelukkig ben ik bij jou

als er geen toekomst is, als er geen vlakke ruimte is
zijn die verschillende levens van mij
hoe zal ik dan huilen

ruilen van leven is ik, niet ik, pijn en vreugde
want na de regen is er altijd een heldere lucht
als we al die hoeken omdraaien en stil blijven staan
is het ook geen spijt van deze scheiding

wolken wachten, de wind wacht, dromen wachten, de tijd wacht op wat
ik kan niet stoppen, niemand kan de tranen tegenhouden, wie is er net zo rood als ik

wacht tot jij zegt, wacht tot ik zeg, één wachten is een heel universum
de zon komt op, de maan zakt, echte liefde verwisselt met eenzaamheid

ruilen van leven, misschien vergeten we de zoveelste droom
toen waren we diep in de zoveelste ruimte
omdat we onze harten stevig vasthouden, herinneringen kunnen ook stevig zijn
maar we zijn niet bang voor de schokken van de toekomst
liefde is de verstrikking van de tijd