El Perro Negro

Aan de andere kant van de brug
Van de genade, Michoacán,
Woonde Gilberto "de dappere"
Geboren in Apatzingán,
Altijd met een zwarte hond,
Die zijn trouwe bewaker was.

Hij wilde leven met "de Lupe",
De vriendin van Don Julián,
Een man met veel geld,
Gewend om te heersen,
Hij wist al van Gilberto
En dacht eraan hem te doden.

Op een dag dat de hond er niet was
Kwam hij op zoek naar de vijand;
Gilberto lag te slapen …
Hij werd nooit meer wakker.

Toen hoorde je een gehuil …
Ze vertellen over een hond van het kwaad,
Het was de woedende zwarte
Die Don Julián doodde.

Daar lagen de lichamen,
Lupita kwam niet om te huilen,
Ze plukte de mooiste bloemen
Alsof ze een altaar wilde maken,
En ze bracht ze naar een graf
Van de gemeentelijke begraafplaats.

Daar lag een hond,
Zonder te eten en zonder te slapen,
Hij wilde zijn baasje zien,
Het maakte hem niet uit om te leven.

Zo stierf de zwarte hond,
Die enorme bewaker,
Die veel van Gilberto hield
En Don Julián doodde.