Léto s Tebou

Ik hou van jouw witte armen,
Ik hou van die mooie momenten.
Ik hou van de zomer met jou.
Ik hou van bloemen op de weide,
Ik hou van de zon die schijnt.
Ik hou van de zomer met jou.
Als de zon 's ochtends opkomt, kun je nog even slapen,
Ik ga stilletjes, misschien op mijn tenen, je koffie warmen.
Dat jij hier bij me bent.

En dat ik je adem achter me hoor en dat ik je gezicht kus.
Dan zeg ik tegen mezelf, de wereld is prachtig.

Ik hou van de stilte in het bos, ik hou van de storm die raast.
Ik hou van de zomer met jou.
Ik hou van de zware geur van het gras, ik hou van de kou, de diepte van de poelen.
Gewoon, ik hou van de zomer met jou.

's Nachts vallen de sterren en jij telt ze.
En de dromen die ik ga hebben, als jij me omarmt.
Dat jij het bent.
In jouw ogen weerkaatst het vuur zijn vlam, zijn glans.
Dan zeg ik, de wereld is prachtig.

Ik hou van jouw witte armen, ik hou van die mooie momenten.
Ik hou van de zomer met jou.
Ik hou van bloemen op de weide, ik hou van de zon die schijnt.
Ik hou van de zomer met jou.

En 's ochtends, als de zonnewind je haren droogt,
Dan dringt de kracht van de zomerse stralen ons hart binnen.
Dat jij hier bij me bent.
Ik prijs de zomerse zon, de tijd en alles om ons heen.
Dan zeg ik, de wereld is prachtig.

Ik hou van het moment dat de velden goudgeel kleuren, momenten die het hart verwarren.
Gewoon, ik hou van de zomer met jou.
De vakantietijd begint net, de school sluit.
En nu mag ik de zomer met jou beleven.

Hm hm hm hm hm hm hm hm