No. 7
Jibaku Shounen Band
Nummer 7
Laten we
Nou, laten we het hebben over nummer zeven
Huh? Wat? In één keer, verleden en toekomst
Hé hé) De schaduw van twee die de trap op gaat
Geheim, geheim, niets concreets
Zoete vruchten vermengd met de onwerkelijkheid
Ja ja, zelfs als ik het je keer op keer vertel
Kijk, kijk) Je bent helemaal niet zo bleek
Geheim, geen verwachtingen
Uiteindelijk is het maar roddel, de macht van een beest
Geheim, geen verwachtingen, een onbekend verhaaltje
Als een luchtkasteel zoals de Jufuu, ochtend, middag, avond
Zes wortels zijn niet eens in staat om te groeien, een spiegelgras
Dat is de echte magie
Want zonder iets, zonder een doel, is het onvolmaakt
En omdat het onvolmaakt is, worstel ik ermee
Met zoete woorden zwaai ik met mijn zwaard
Met een lach op mijn gezicht, een masker van leugens
Jij bent alleen) Je lijdt voor iemand anders
In de kloof tussen zonden en straffen
In die lege plek
Ben je er zeker
Laten we het hebben over nummer zeven
Hé, hé, hé, dit is een geheimverhaal
Omdat het een geheim is dat ik alleen met jou heb gehoord
Zelfs de verschrikkelijk kwetsbare waarheid, verstopt in de nacht
Geheim, geheim, niets concreets, een onbeduidend verhaal
Misschien is het een roddel van ooit, die je jezelf aandoet
Met één blad, alles wordt gemist, de tweede dans
Met een hoge hoed, een diepe teleurstelling, één, twee, drie, vier
De waarde van de stilte in de spiegel die de toekomst niet ziet
Een sprongetje in het diepe, maar er is geen acht
Als je vier kunt eten
Met kleuren zo wit, zo veel
Zeven keer vallen, de pot raakt
Kom, kom, luister goed
Ik ben nog steeds onvolmaakt
En omdat ik onvolmaakt ben, worstel ik ermee
Met zoete woorden zwaai ik met mijn zwaard
Verward, lachend, stapel ik leugens op
Altijd in de weg
Met een onschuldige blik, heb ik het verdoezeld
In de kloof tussen zonden en zonden
In die lege plek
Ben je er zeker
Verleden verborgen, de toekomst in handen van het lot
Omdat ik het eenmaal heb veranderd, laten we het opnieuw veranderen
Ik bid, ik bid
En wat me wordt voorgehouden
Verandert niets
Als dat het antwoord is, is het prima
Met zoete woorden zwaai ik met mijn zwaard
Met een lach op mijn gezicht, een masker van leugens
Jij bent alleen) Je lijdt voor iemand anders
In de kloof tussen zonden en zonden
In die lege plek
Ben je er vandaag ook
Laten we het hebben over nummer zeven
Hé, vertel me het vervolg.