Three Lives, Three Worlds
Zhang Jie
Drie Levens, Drie Werelden
ik ben niet meer in staat om het verleden te vergeten
verlicht de duisternis, breek de stralen
het zijn de tranen van afscheid
ze branden in mijn hart
liefde stroomt tussen hemel en aarde
voor wie klopt mijn hart zo vol
de zeeën en bergen zijn zo wijd
hoe kan ik de jaren laten rusten
ik hoor de wind fluisteren, denk aan jou
wie heeft de sporen van verdriet getekend
verlangen groeit in een fractie van een seconde
ik ben vergeten hoe de nachten zo lang zijn
de tranen van verlangen stromen als een rivier
ik wens alleen voor jou, drie levens vol
de vallende bloemen vullen de lucht met geur
samen met jou, tussen hemel en aarde, bloeien we
als liefde zo helder is, droom ik met jou
terug naar al jouw stralen van licht
hoe ver is deze weg, hoe lang is deze reis
ik houd vol tot de aarde en de lucht samenkomen
de wind waait, de mist is densochtend met sneeuw die langzaam valt
stap voor stap ga ik met jou verder
hand in hand, maak je geen zorgen, wat zal er morgen zijn
ik ben niet bang voor de stroom, niet bang voor de zeeën
ik hoor de wind fluisteren, denk aan jou
wie heeft de sporen van verdriet getekend
verlangen groeit in een fractie van een seconde
ik ben vergeten hoe de nachten zo lang zijn
de tranen van verlangen stromen als een rivier
ik wens alleen voor jou, drie levens vol
de vallende bloemen vullen de lucht met geur
samen met jou, tussen hemel en aarde, bloeien we
als liefde zo helder is, droom ik met jou
terug naar al jouw stralen van licht
hoe ver is deze weg, hoe lang is deze reis
ik houd vol tot de aarde en de lucht samenkomen
de wind waait, de mist is densochtend met sneeuw die langzaam valt
stap voor stap ga ik met jou verder
hand in hand, maak je geen zorgen, wat zal er morgen zijn
ik ben niet bang voor de stroom,
ik laat de liefde niet los, de herinneringen blijven
het leven moet vol zijn van glans
de bloesems van trouw, de leegte die ons bindt, laat de wind maar waaien
het verlangen moet veel vallen
hoeveel stormen moeten er nog komen, mijn hart is niet meer onrustig
samen weven we deze geschiedenis
ik wacht op jou, de wind is gestild, de mist is opgetrokken, de sneeuw is gevallen
tot ziens, de maan blijft schijnen, en ik ben nog steeds aan jouw zijde