A Dança das Sombras

Kom lief, de zon is al onder gegaan
En met je glimlach bevestigde je het
Dat je niet meer terugkomt
Je blik raakte betoverd
In andere weiden veroverd
Bij de jacht heb je je verzadigd
In andere rivieren gedoken

Ah
Ik voel de nacht me omarmen
Benauwd en koud neemt ze me mee
Naar de duisternis

En hier blijf ik je nog steeds wachten
Als een dode bloem die haar bloemblaadjes verliest
Elke traan die valt bevriest het arme hart
En niets kan mijn verdriet verdrijven
Ontgoocheling deed me geloven
In de beloftes die we maakten bij het maanlicht

Er blijft alleen de pijn over, maar ik kan niet vergeten
Van de zo gelukkige herinneringen en de serene tijden
Die nooit meer terugkomen, de eenzaamheid verbruikt me
Ik ben zonder grond en aan het huilen
Ik volg een treurige oversteek
Zonder jou bestaat de magie niet
Ik word meegevoerd door de woeste golven
Vaarwel, lief! Ik kus de zee

Ik zie een licht, jouw schaduw komt dichterbij
En glimlachend voor me, mijn handen vasthoudend
Zeggend omringd door de winden
Dat ik op de velden een prooi ben geworden
Tussen de wolven heb ik gevochten
Ik ben niet naar huis teruggekeerd
Ik ben een schaduw die van je houdt

Kom! Kom met me mee op zoek naar onderdak
Op de golven zijn we schaduwen die dansen
Voor onze liefde vrezen we het gevaar niet
En dit lied kwam om ons te bevrijden