Wang fei - 王妃

Een lege rode wijnbeker, dronken van pure geur
Die ongewone mooie man met zijn tong en mond
Wie volgt in het midden van deze chaos, is het voor
Met koude voeten pluk ik rozen, terugkerend naar een rustgevende geur
Zuchtend
De muziek zoet en puur leert ons hoe te leven
Een onbekende geur kennis als een geest
De hakken die de lucht in stijgen, breken zoveel harten
Halverwege de dans, de mooie dwaas van jouw geheime tuin

De nacht is te mooi, ondanks het gevaar zijn er altijd mensen die met trots de duisternis belagen
De liefde is te mooi, ondanks het gevaar wil alles op het spel zetten, de tranen van vorige jaren
De pijn is te mooi, ondanks het verdriet wil ik niet denken aan de smaak van gebroken drummels
Jij bent te mooi, ondanks de stilte denk ik alleen aan het omarmen van deze perfecte wereld
Mijn koningin, ik wil strijden voor jouw schoonheid

Die breekbare muziek klinkt zo mooi
en jij, zonder enige status, laat je verdriet zien - wie ben jij?
Kom een beetje dichterbij, we leven in een andere wereld
Rustend op mijn schouder, ik geef mijn leven voor jou

De nacht is te mooi, ondanks het gevaar zijn er altijd mensen die met trots de duisternis belagen
De liefde is te mooi, ondanks het gevaar wil alles op het spel zetten, de tranen van vorige jaren
De pijn is te mooi, ondanks het verdriet wil ik niet denken aan de smaak van gebroken drummels
Jij bent te mooi, ondanks de stilte denk ik alleen aan het omarmen van deze perfecte wereld
Mijn koningin, ik wil strijden voor jouw schoonheid.