Olho de Vidro
Jaime e Nair
Glazen Ogen
De bruine kleur verbergt me
Het blauw doet me zwijgen
Als het groen me bang maakt
Is het omdat zijn glans verspreidt
Ik ben geboren uit de donkere schoot
Met veel angst voor de ruimte
En de ruimte zoek ik zonder angst en zonder moeheid
Alleen de ochtend troost me
Wanneer de verdriet met me spreekt
Hangend aan een draad van dingen
Die geen gebaar waard zijn
Die geen zekerheden zijn
Die geen daad verrichten
Ik ben in een nacht, een schim
Ik ben een benauwdheid van verlangens
En mijn borst is verbijsterd
Met de gevangenis van het woord
Die rook brandend
In mijn glazen ogen
Laat ik branden
Ik ben in een nacht, een schim
Ik ben een benauwdheid van verlangens
En mijn borst is verbijsterd
Met de vergiffenis van het woord
Dit zelfmoordgeschreeuw
Vreet aan de ingewanden
Laat ik branden
Ik ben in een nacht, een schim
Ik ben een benauwdheid van verlangens
En mijn borst is verbijsterd
Met de gevangenis van het woord
Die rook brandend
In mijn glazen ogen
Laat ik branden
