Et moi, et moi, et moi
Jacques Dutronc
En ik, en ik, en ik
Zevenhonderd miljoen Chinezen
En ik, en ik, en ik
Met mijn leven, mijn kleine thuis
Mijn hoofdpijn, mijn pijn in de zij
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Tachtig miljoen Indiërs
En ik, en ik, en ik
Met mijn auto en mijn hond
Zijn Canigou als hij blaft
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Drie of vierhonderd miljoen zwarten
En ik, en ik, en ik
Die naar de zonnebank ga
In de sauna om af te vallen
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Driehonderd miljoen Sovjets
En ik, en ik, en ik
Met mijn maniertjes en mijn tikken
In mijn kleine bed van ganzenveren
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Vijftig miljoen imperfecte mensen
En ik, en ik, en ik
Die naar Catherine Langeais kijken
Op de televisie bij mij thuis
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Negenhonderd miljoen hongerigen
En ik, en ik, en ik
Met mijn vegetarisch dieet
En al de whisky die ik drink
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Vijfhonderd miljoen Zuid-Amerikanen
En ik, en ik, en ik
Ik ben helemaal naakt in mijn bad
Met een meisje dat me schoonmaakt
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Vijftig miljoen Vietnamezen
En ik, en ik, en ik
Op zondag op konijnenjacht
Met mijn geweer, ik ben de koning
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Vijfhonderd miljard kleine marsmannetjes
En ik, en ik, en ik
Als een idioot uit Parijs
Wacht ik op mijn salaris aan het eind van de maand
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Ik denk erover na en dan vergeet ik het
Dat is het leven, dat is het leven
Ik denk erover na en dan vergeet ik het