74

Drieënzeventig
De tijd verstrijkt alleen
In eenzaamheid en
Aan de rand van het paleis

Drieënzeventig
In de val van herinneringen
Wacht ik op
Een held die komt

Drieënzeventig
Voor de getelde slachtoffers
Rol ik weer
Een traan weg

Open de poort
Hij schreeuwde het uit
Mijn prinses, wanhoop niet
Een held is hier om je te bevrijden!

Rood en hoop
In zijn verschijning
Stuur ik een glimlach
Mijn held, red me alsjeblieft?

Mijn hart klopt als een dolle
Om te weten dat een held onderweg is

Mijn ridder in glanzend harnas
Wiens moed de duisternis verdrijft

Drieënzeventig
Hij klimt de toren op
Voor mij
Alleen voor mij!

Toch
Blijft de wrede hand van de demon
De held zijn
Leven afnemen

Drieënzeventig
De slachtoffers zullen toenemen
Rol ik weer
Een traan weg

Maar hij zegt
Met een lach
Maak je geen zorgen, prinses
Zo'n kras kan me nooit stoppen

Als een bel
Laat hij zijn harnas rinkelen
En rent naar
De volgende verdieping

Mijn hart klopt als een dolle
Om te weten dat een held onderweg is

Mijn ridder in glanzend harnas
Wiens moed de duisternis verdrijft

De laatste val
Heeft hem in het vizier
Van het raam hoor ik
Dank je, mijn liefste

Wat heb je
In godsnaam gedaan?

Overwin alles wat doodt
Hij komt eraan
En dan weet je

Dat mijn geliefde prinses een illusie is!

Als we hier weg zijn
Is het verhaal voor mij
Ten einde

De deur gaat open
En hij haalt zijn masker af
Verbrand door de adem van de vlammen

Vierenzeventig