Moliendo Cafe

Wanneer de avond vervaagt, herleven de schaduwen
In de stilte van de koffieplantages, voelen ze weer
Je hoort het treurige liefdeslied van de oude molen
Die in de lethargie van de nacht lijkt te zuchten

Wanneer de avond vervaagt, herleven de schaduwen
In de stilte van de koffieplantages, voelen ze weer
Je hoort het treurige liefdeslied van de oude molen
Die in de lethargie van de nacht lijkt te zuchten

Een liefdesverdriet, een verdriet draagt de zambo Manuel in zijn bitterheid
Hij brengt de rest van de nacht door met koffie malen
Maal!
Een liefdesverdriet, een verdriet draagt de zambo Manuel in zijn bitterheid
Hij brengt de rest van de nacht door met koffie malen

Maal, maal koffie, mooie mora, mooie mora
Roep me maar, zodat je me een slokje geeft
Koffie malen
Een slokje, een slokje van jouw heerlijke koffie

Koffie malen
De zambo Manuel, de sambo Manuel
Refrein: Koffie malen
Draagt, draagt verdriet en bitterheid, maar hij kreeg geen van jouw koffie
Koffie malen
Maal dat je maalt, maal dat je maalt, maal dat je maalt, maal

Marcolina, ik kom je medelijden betuigen
Koffie malen
Kijk, ik kom van de molen
Koffie malen
Op zoek naar een slokje van jouw koffie

Koffie malen
Geef me, geef me een slokje koffie
Maal dat je maalt, maal dat je maalt
Maal dat je maalt, maal, maal, maal, maal koffie

Koffie malen
Mooie mora, maal koffie
Zeg het me!