Callar

Die zee komt en wil me meenemen
Met golven die mijn adem verdrinken
Om zijn reden moet ik alles verbergen
Mijn stem dooft in de donder

Ik zal niet huilen
Ik zal niet instorten
Ze proberen me te laten zwijgen
En me te overwinnen nu

Zwijgen nooit
Ze willen dat ik verstom
Dat ik trilm bij de gedachte
En zwijgen zal mijn leven niet zijn
Ik accepteer niet
Dat ze proberen me te verstikken
Stop met me te onderschatten
Zwijgen zal mijn leven niet zijn

Eeuwen van regels
En absurde waarheden
Die in steen zijn geschreven
Blijf stil
En spreek nooit meer
Vaarwel aan deze legende

En ik
Wil niet instorten
Ik roep ze om te proberen
Me te laten zwijgen en me te overwinnen nu

Zwijgen nooit
Ze willen dat ik verstom
Ik trilm niet bij de gedachte
En zwijgen, zal mijn leven niet zijn, leven!
Ik ontvang ze
Vast als een rots
Ze zullen mijn mond niet sluiten
En zwijgen, zal mijn leven niet zijn

Ze denken dat ze me in een kooi kunnen stoppen
Ze zullen mijn overgave niet krijgen
Mijn vleugels gebroken maar heel
In vlammen vlieg ik naar de zon
Hun daden maken mijn stem niet bang!

Als ze willen geloven dat ik trilm bij de gedachte
Zwijgen, zal mijn leven niet zijn, leven
Ik accepteer niet
Dat ze proberen me te verstikken
Stop met me te onderschatten
Zwijgen, zal mijn leven niet zijn
Zwijgen, zal mijn leven niet zijn, leven!