Desde El Cielo
Isabela de La Torre (La Bala)
Vanaf de Hemel
Sinds je weg bent kan ik niet meer alleen in de regen lopen
Want mijn verlangen is meegegaan met jouw vertrek
En je hebt een wond achtergelaten die ik niet kan genezen
En mijn hart klopte in het ritme van de druppels
Die onafgebroken vielen
Vanaf de hemel, vanuit jouw huis
Zeg me, engel, de waarheid die ik je wil vragen
Waarom regent het nu?
Ik weet zeker dat, ook al ben ik in slaap
Jij me van bovenaf een teken geeft
Met het water
Ik zag dat je altijd naar me kijkt, met je lach omarm je me
En bescherm je me van daar
Vanaf de hemel, vanuit jouw huis
Vanaf de hemel, vanuit jouw huis
Mijn ogen regenen ook
Maar ik wil je zingen, want ik mis je, reiziger
Je hebt me achtergelaten, om op een lange reis te gaan, je nam je bagage niet mee
En je gaat weg met het idee dat je er niet bent, ik zie al een licht dat straalt
Ik stel me voor dat het daarboven allemaal rust en helderheid is
Vanaf de hemel, vanuit jouw huis
Vanaf de hemel, vanuit jouw huis
Uren kijkend naar de druppels die vallen
Uren kijkend naar de nacht die komt
Nu begrijp ik het, in mij zul je altijd zijn
Uren kijkend naar de druppels die vallen
Uren kijkend naar de nacht die komt
Nu begrijp ik het, in mij zul je altijd zijn
Vanaf de hemel, vanuit jouw huis
Vanaf de hemel, vanuit jouw huis