Madrina

Rondjes lopen door mijn weide
en op een dag sprak je me aan, op mijn hoogte:
-Haar goede hart, gravin,
zal ervoor zorgen dat ik in de stier, een figuur word.
En ik gaf mijn opzichters opdracht,
ontroerd door jouw stem:
-Haal er twee weg,
want deze ga ik peetvader zijn.
Je stond op de posters,
op een moment...
de glans van je krullen,
is mijn kwelling.

Peetmoeder,
buiten een rozen tuin,
binnen een doornstruik.
Peetmoeder,
mijn verdriet is pijnlijk,
maar niemand kan het raden.
Je weet niet van mijn bitterheid, want jouw gekte
is alleen de stier
en alleen drink ik de tranen, van zoveel en zoveel
als ik je aanbid.
Peetmoeder...
Peetmoeder, zonder een ster
Peetmoeder, zonder een 'ik hou van je'...
de mensen kunnen zich niet voorstellen,
-dat de man van mijn hart-,
mij alleen: peetmoeder noemt.

Door een glimlach,
die je gaf aan een paar ogen die in de barrières zaten:
een stier van mijn merk,
vervuilde jouw torero afbeelding met klaprozen.
Als hij het overleeft, mijn God,
zal ik in stilte doorgaan;
ik vertrouw ze in jouw handen,
want jij bent degene met de grote macht!

Weer op het zand
gekleed in lichten;
en ik, mijn stroom van verdriet,
weend tussen kruisen.

Peetmoeder,
buiten een rozen tuin,
binnen een doornstruik.
Peetmoeder,
mijn verdriet is pijnlijk,
maar niemand kan het raden.
Je weet niet van mijn bitterheid, want jouw gekte
is alleen de stier
en alleen drink ik de tranen, van zoveel en zoveel
als ik je aanbid.
Peetmoeder...
Peetmoeder, zonder een ster
Peetmoeder, zonder een 'ik hou van je'...
de mensen kunnen zich niet voorstellen,
-dat de man van mijn hart-,
mij alleen: peetmoeder noemt.