La Laca (Parranda Version)
Isabel Aaiún
De Laca (Parranda Versie)
Sale Mariano de straat
Om het leven te proeven
Met zijn handen vol vlekken
Zoals elke dag
Hij gaat op weg naar zijn werk
Met een laagje verf
Maar ze noemen hem Mochuelo en
Als hij iemand tegenkomt (zegt hij)
Waar wil je dat ik je schilder?
Van de lichten van de matador
Van de kleuren van het zaad
Van de hitte van het vuur
Als de parel van een zwaan
Of van de smaak van het gif
Want schilders zijn treurig
Heb je het bord niet gezien?
En hij droeg een stropdas
Als ze naar het centrum gingen
Met zijn hart van blik
Zoals ze in het verhaal zeggen
Hij zocht een mooie meid
Die hem de adem benam
Hij zegt dat ze geen laca droeg
Dat de laca van binnen zit
Hij weet dat er geen slechte slok is
Die honderd jaar meegaat
Dat de gedachten in de zomer
Blauwe bloemen geven
Hij heeft een zakdoek bewaard
Van zijn eigen tranen
Maar ze noemen hem Mochuelo en
Als hij iemand tegenkomt (zegt hij)
Waar wil je dat ik je schilder?
Zoals de glans van je haar
Zoals de tekening die je maakte
Op het zand van de arena
Zoals het tapijt van de bioscoop
Waar ik je zei dat ik van je hield
Want schilders zijn treurig
Heb je het bord niet gezien?
En hij droeg een stropdas
Als ze naar het centrum gingen
Met zijn hart van blik
Zoals ze in het verhaal zeggen
Hij zocht een mooie meid
Die hem de adem benam
Hij zegt dat ze geen laca droeg
Dat de laca van binnen zit
Dat de laca van binnen zit
Waar wil je dat ik je schilder?
Als ik je niet schilder, ga ik dood
Want sinds je weg bent
Schilder ik op het ijs
Dat niet afscheid nemen
Is als doden voor geld
Want schilders zijn treurig
Heb je het bord niet gezien?
En hij droeg een stropdas
Als ze naar het centrum gingen
Met zijn hart van blik
Zoals ze in het verhaal zeggen
Hij zocht een mooie meid
Die hem de adem benam
Hij zegt dat ze geen laca droeg
Dat de laca van binnen zit
Laralaralaralara
Met zijn hart van blik
Zoals ze in het verhaal zeggen
Hij zocht een mooie meid
Die hem de adem benam
Hij zegt dat ze geen laca droeg
Dat de laca van binnen zit