Los libros de la buena memoria

De wijn verwarmt dromen met zijn zucht
Uit zijn mond van groene zoetheid
En tussen de boeken van het goede geheugen
Blijft hij luisteren als een blinde voor de zee.
Mijn stem zal hem bereiken
Mijn mond ook
Misschien vertrouw ik hem toe
Dat jij de schaduw van de toekomst was.

Rode en groene lichten van de liefde
Toveren onder een halo van rush
Welke vreemde schaduw verborg je voor mijn knipoog
Dat je nooit het ritselen van de bladeren hoorde?

Want ik zal je schrijven
Ik zal je laten huilen
Mijn mond zal kussen
Al je tederheid van je aquarium

Maar als de maan in bloedrood zou verkleuren
Of de impala's je plank zouden doorkruisen
Zou je dan niet weer triomferen in je ziel?
Ik weet dat je lange reizen zou maken om te komen

Ik sta hier stil
Te wachten op jou
Alles is verduisterd
Ik weet niet of de zee zal rusten...

Zou er een tak gegroeid zijn aan de walnoot?
Het licht heeft mensen zonder geloof zwart gemaakt
Deze fles is zo goed leeggedronken
Dat zelfs de dromen zich niet kunnen verbergen voor het gerucht

Alcohol, kom niet meer terug
Stop met lachen
Het is niet meer nodig
De tijgers zijn al zichtbaar in de regen.