Nuestro México, Febrero Veintitrés

Ons Mexico, februari drieëntwintig,
liet Carranza de Amerikanen door,
duizend soldaten, zeshonderd vliegtuigen,
op zoek naar Villa door het hele land.

De ruiters konden niet zitten
en de voetgangers konden niet lopen,
toen passeerde Villa ze in vliegtuigen
en van bovenaf zei hij goodbye.

De vliegtuigen begonnen te vliegen,
toen maakte Villa een groot plan,
verkleedde zich als Amerikaanse soldaat
en transformeerde ook zijn troepen.

Maar toen de Amerikanen de planken zagen
met veel stangen die Villa voor hen had geschilderd,
kwamen ze naar beneden met hun vliegtuigen
en Pancho Villa nam ze gevangen.

Alle mensen in Chihuahua en Ciudad Juárez
waren erg bang en verbaasd te zien
zoveel gringo's en carrancista's
die Pancho Villa aan de palen hing.

Wat dachten de soldaten van Texas?
Dat vechten een dansje was.
Met hun gezichten vol schaamte
gingen ze allemaal terug naar hun land.

Ik vraag mijn trouwe kameraden
om stevig aan hun kanon te blijven,
om de laatste kogel af te vuren
ter verdediging van onze natie.