NUESTRO MUNDO
India Martinez
ONZE WERELD
De lente komt eraan en ik kan het niet zien
De herinneringen vervagen waar jij verschijnt
Ik begreep dat sommige dingen niet alleen met willen gaan
Hoeveel we ook van elkaar hielden, vandaag vervaagt het
Van wat ons wereldje was, is er niets meer over
En de foto van die reis lijkt niet meer op ons
En hoewel ik weet dat jij een hoofdstuk bent dat voorbij is
Voel ik ineens zoveel angst om je te verliezen
Ik wil je zien en tegelijk
Wil ik ver weg zijn van jouw stappen
Ik ben niet meer, ik ben niet die vrouw
Die sterft om tussen jouw armen te slapen
Ik wil je zien, ook al weten we goed
Dat het tussen ons al een tijd voorbij is
Ik voel het en ik weet dat jij dat ook doet
Maar zeg me, wie durft de stap te zetten?
Elke dag word ik wakker met onze liedjes
En de radio uitzetten helpt me nooit
Ademen betekent niet alleen de longen vullen
En de liefde leeft niet alleen van woorden
We hebben de hoop te lang gekoesterd
En uiteindelijk is het als een baby dat in slaap viel
We waren zwanen, maar we misten alleen de dans
En nu ruikt de dans die ons rest naar afscheid
Ik wil je zien en tegelijk
Wil ik ver weg zijn van jouw stappen
Ik ben niet meer, ik ben niet die vrouw
Die sterft om tussen jouw armen te slapen
Ik wil je zien, ook al weten we goed
Dat het tussen ons al een tijd voorbij is
Ik voel het en ik weet dat jij dat ook doet
Maar zeg me, wie durft de stap te zetten?
Als het tijd is om te vertrekken, wat doe ik hier nog?
Als ik weet dat het me niet goed doet, waarom denk ik aan jou?
Hoeveel ik ook tegen mezelf zeg dat morgen een nieuwe dag is
Altijd keer ik terug naar de plek waar ik je leerde kennen
Wat een slechte gewoonte om te blijven zoeken
Waar niets meer is
Ik weet niet waar we aan denken
Ik weet het niet, en ook al kijk ik je aan terwijl ik trilm
Ik wil je zien en tegelijk
Wil ik ver weg zijn van jouw stappen
Ik ben niet meer, ik ben niet die vrouw
Die sterft om tussen jouw armen te slapen.