Frágil

Laat je beeld van glas achter
Dat ik nooit kan breken
Om terug te kunnen kijken
Te midden van wie ik was
Je blijft jezelf voor de gek houden, dat weet ik

Maar op een dag zul je veranderen
Ik zal ondertussen reizen
Naar de kant van de rede
De afbeelding van glas brekend

Die ons niet laat doorgaan
En het is tijd om te vertrekken
Hier weg te gaan
En ik wil je iets van mij achterlaten
Een belofte van glas

Die ik nooit kan breken
Een reden halverwege
Die kan betekenen
Wat je het meest wilt, zal komen
Je moet alleen wachten
En als je me wilt zien aankomen
Breek je glas

Breekbaar, ik wil je zien
Een woord is vergeten
Om in het lied te komen
Want het wist nooit te herinneren
Een pad naar de waarheid
En alleen in dromen zul je zijn

Schreeuwend om vrijheid
En het moed te herinneren
Van een belofte van glas
Die ik nooit kan breken
Een reden halverwege
Die kan betekenen

Wat je het meest wilt, zal komen
Je moet alleen wachten
En als je me wilt zien aankomen
Breek je glas
Ik ben een beetje gek, ja

Ik heb een dodelijke ziekte
Die ze vrijheid noemen
En ik wil alleen delen
Mmm mmm oh, met stem

(Breekbaar, ik wil je zien)
Maar ik wil je breekbaar zien, schat, oh
Ik ben een beetje gek, ja
Ik heb een dodelijke ziekte
Die ze vrijheid noemen
En ik wil alleen delen

Hoe
(Breekbaar, ik wil je zien)
Maar ik wil je breekbaar zien
Ohh breekbaar, schat, niet oh
Maar ik wil je breekbaar zien
Ohh breekbaar, schat, niet oh
Maar ik wil je breekbaar zien
Ohh breekbaar, schat, niet oh