Sakura
Ikimonogakari
Sakura
Sakura valt zachtjes, komt naar beneden
Omarmde de wiegende bamboe van mijn gevoelens
Die droom die ik met jou in de lente had
Zie ik nog steeds, de sakura valt neer
Wat ik vanuit de trein zag
Was het beeld van ooit
De grote brug die we samen in de lente overstaken
De tijd van afstuderen is gekomen
Jij verliet de stad
Ik zoek die dag aan de gekleurde oever
We kozen elk ons pad
En samen eindigde de lente
De toekomst die ons voor zich uitdrijft
Maakt me ongeduldig
In het raam van de Odakyu-lijn
Weer weerkaatst de sakura, jouw stem
Hoort nu in mijn hart
Sakura valt zachtjes, komt naar beneden
Omarmde de wiegende bamboe van mijn gevoelens
Die droom die ik met jou in de lente had
Zie ik nog steeds, de sakura valt neer
In de brief die ik begon te schrijven
Staat dat ik het goed maak
Die kleine leugen wordt doorzien
Deze stad die steeds weer verandert
Accepteert de lente
Dit jaar bloeien die bloemen weer open
Over de dagen zonder jou heen
Word ik ook volwassen
Vergeet ik zo alles misschien
Ik hield echt van je
Reik naar de sakura
Deze gevoelens worden nu omarmd door de lente
Sakura valt zachtjes, komt naar beneden
Trok de wiegende bamboe naar me toe
Die sterke woorden die jij sprak
Blijven nog steeds in mijn hart, de sakura gaat verder
Sakura valt zachtjes, komt naar beneden
De dagen van toen, waarin ik droomde van de verre lente
Verdwijnen in de lucht
Sakura valt zachtjes, komt naar beneden
Begin te lopen naar de andere kant van de lente
Deze droom die ik met jou in de lente zwoer
Omarm ik stevig, de sakura valt neer