Ich Atme Ein, Ich Atme Aus

Ik blijf hier in mijn kamer, en ik kom er niet meer uit.
Ik wil niet in jouw wereld, want de mijne ziet er heel anders uit.
En zo zeker als jij praat, en zo relaxed als jij bent.
Zo ben ik niet.
Ik blijf hier in mijn kamer, en ik dek me weer toe.
Met onzichtbare inkt schrijf ik op de muur "Laat me met rust".
Mijn universum is bedekt met sneeuw. Jij vergooit je tijd, het spijt me.

Ik adem in, ik adem uit.
Ik los een raadsel op, maar ik krijg het niet voor elkaar.
Ik adem in, ik adem uit.
Ik geef de dingen nieuwe namen, en mezelf ook.
Ik sluit me aan, ik sluit me uit.
Ik ben hier maar even, ik ben ergens anders thuis.

Als je dichtbij me wilt zijn, wees stil en zit rustig naast me.
Volg je adem, en stop met discussiëren.
Doe je ogen open, kijk goed.
Accepteer me zoals ik ben, meer zit er niet in.

Ik adem in, ik adem uit.
Ik los een raadsel op, maar ik krijg het niet voor elkaar.
Ik adem in, ik adem uit.
Ik geef de dingen nieuwe namen, en mezelf ook.
Ik sluit me aan, ik sluit me uit.
Ik ben hier maar even, ik ben ergens anders thuis, het spijt me.

Accepteer me zoals ik ben, meer zit er niet in.
Ik sluit me aan, ik sluit me uit.
Ik ben hier maar even, ik ben ergens anders thuis.