Tori No Uta
IA (イア) (Vocaloid)
Vogel van de Lucht
Verdwijnende vliegtuigwolken, wij hebben ze gezien
Te fel, we renden weg, altijd zo zwak
Sinds die dag is er niets veranderd
Altijd kon ik niet anders dan zo blijven
Teleurgesteld laat ik mijn vingers los
Die vogel kan nog steeds niet goed vliegen
Maar ooit zal hij de wind snijden en weten
Er zijn nog steeds plekken die ver weg zijn
Ik kijk alleen maar naar mijn verborgen wensen
Kinderen lopen over de zomerse paden
De wind blaast, hun voeten bloot
Ver weg zijn de dagen van onze kindertijd
In onze handen de hoop die opvliegt
Verdwijnende vliegtuigwolken, achtervolgend, achtervolgend
Sinds die dag, over deze heuvel, altijd hetzelfde
Rechtdoor moeten we gaan
Zodat we de kracht van de zee kunnen beschermen, dat weet ik zeker
Die wolken die rond de lucht draaien
Dromen altijd dezelfde dromen
Ik kijk altijd naar de plekken die ver weg zijn
De dromen van de vogels met verborgen wensen
Achterom kijkend naar de verbrande paden
Zelfs als de wolken van vorm veranderen
Wij herinneren ons, alsjeblieft
Wat de seizoenen ons gisteren hebben achtergelaten
Verdwijnende vliegtuigwolken, achtervolgend, achtervolgend
Te vroeg een teken, wij lachen samen, altijd
Rechtdoor moeten onze blikken zijn
Zelfs als het zweet druipt, laat ik je nooit los, altijd
Verdwijnende vliegtuigwolken, wij hebben ze gezien
Te fel, we renden weg, altijd zo zwak
Sinds die dag is er niets veranderd
Altijd kon ik niet anders dan zo blijven
Teleurgesteld laat ik mijn vingers los
