mamá

(En waar ik wanhopig ben, zo)
(Dat zelfs mijn hart en alles)
(Simpelweg zit ik en wacht ik)
(Er is niets wat ik kan doen)

Wat een ironie dat wanneer er geen wolken zijn
In mijn hoofd het bewolkt is, nee
Ik denk niet helder, nee

De tijd gaat niet meer langzaam
Een foto, een moment
Dat ik altijd wil bewaren, nooit vergeten
Om terug te kunnen keren

Mama, ik beloof alles te geven hier
Tot de dood
En ik wil nooit dat je denkt dat
Ik ga stoppen met vechten voor mezelf

Ik ben al aan het zoeken naar wat ik beloofde
Gelukkig leven en me realiseren hoe groot
Onze naam hier kan zijn

Elke seconde maak je kunst die
Mij voor altijd zal inspireren
Voor het blijven en genezen
Voor het wandelen in het goede en het kwade

Voor het blijven van deze mentale foto
En dat het me nooit laat ontsnappen
Want ik kan vergeten
Dat mag niet gebeuren

Want dit is iets heiligs
Zorgvuldig bewaard
Me geliefd voelen, elkaar aan onze zijde hebben
In goed en kwaad
Geef me je hand en vergeet het verleden
(Ik voel me omarmd, eh, nee, nee, nee)

Hier zijn
Voelt als een stukje hemel
Ik geloof niet dat ik ooit klaar zal zijn voor dit

Van jou afscheid nemen
We zwoeren dat we eeuwig zouden zijn
Dat we altijd deze momenten zouden hebben

Mama, ik beloof alles te geven hier
Tot de dood
En ik wil nooit dat je denkt dat
Ik ga stoppen met vechten voor mezelf

Ik ben al aan het zoeken naar wat ik beloofde
Gelukkig leven en me realiseren hoe groot
Onze naam hier kan zijn

Hallo, mijn liefde, goedemorgen
Ik hou van je