TRES CREUS

Meer cash, meer stress, drie kruisen aan mijn voeten
Twee van statisch per maand, deze ice weet ik niet wat het is
Ik heb VV kleurloos op mijn borst die de gaten bedekt
Ik heb zoveel ringen dat ik mijn vingers niet kan kruisen
Ik dacht na over hoe te schieten met nul kogels
En door al dat plannen kwamen er vleugels
Die aanbiedingen kun je beter niet horen
Als je ze afwijst, buigen ze vanzelf als lepels
Mijn gezicht bedekken door de stille luxe
Ik wijs de cover af vanwege de jomo
Ik voel me vrij en ren alleen achter de haas aan zoals iedereen
Ik ga naar beneden met de hond en kom ze tegen met de aap, oh shit
Plakkerig als een baksteen, nieuwe dag, nieuwe piek
Ik blijf pasta tellen tot ik een tic krijg
Ze willen me psychologisch maken
Ik beweeg LEGO-stukken als een logisch spel
Ze proberen te doen wat ik heb gedaan
Dat is beginnen met het huis van bovenaf op te tillen
Ze willen deze vlek verbergen, ze zijn op de loer
Maar de boten blijven vrij rondvaren door de nauwe doorgang
Ik klaag niet meer, ik spreek niet eens
Ik weet niet of het een reflectie is, dat het door ouderdom of duivels komt
Maar ik bewaar problemen in mijn portemonnee, dubbelgevouwen
Als ik elke nacht pasta blijf maken zoals Carmela Soprano
Hoewel ik me de meeste keren dom voel
Maar het gaat voorbij als ik wakker word in dit appartement, het is de laatste
En je ziet de hele stad alsof het publiek is
Tel weer een maandag, bijt in de bot tot het op is
Ik kijk naar het gewicht maar dat stijgt niet
We zijn gevangenen, we maken vormen met wolken
Kussen, we zien elkaar in de gemeenschappelijke ruimtes
(Valencia)