No He Podido Ser Feliz
Hebert Vargas
Ik Heb Niet Gelukkig Kunnen Zijn
Het zal niet de laatste keer zijn
Dat mijn ogen zien en huilen
Dat mijn borst bloedt van het vergeten
Ik dacht niet dat ik zou huilen, nee
Als God me duizend keer zag zweren
Dat ik niet zou huilen om een liefde, en vandaag
Ben ik een ziel die gedoemd is te leven waar geen hoop is
Haar liefde was lente in mijn herfst en ik maakte het onmogelijk
Ik geloofde niet dat ik verliefd zou worden op iemand en liet haar huilen
Dat ze een plek zocht, ver weg, ver weg, dat ik vrij zou zijn
Als ze haar op een dag daarbuiten vinden, zeg dan dat ik van haar hou
Dat ik heb geleerd te zuchten om haar naam, ik wacht op haar
Vertel haar een herinnering en zeg dat ik aan het sterven ben
Dat ze deze leven vergeeft, dat ze komt, dat ik van haar hou
Dat ik niet gelukkig heb kunnen zijn
Dat het mijn schuld was, dat weet ik
Dat ik haar nooit had moeten kwetsen
En dat ik echt verliefd ben geworden
Dat ik een gek ben om haar liefde
Dat ik niet meer heb kunnen glimlachen
Dat zij het leven en mijn illusie is
Dat ze alsjeblieft naar me terug moet komen
Dat ik een ster zal zien stralen als haar handen me raken
Dat de zon weer zal opkomen als haar lippen mijn mond kussen
Dat ik niet gelukkig heb kunnen zijn
Dat het mijn schuld was, dat weet ik
Dat ik haar nooit had moeten kwetsen
En dat ik echt verliefd ben geworden
Gevoel, gitaar, gevoel
Laira ra, laira ra
Ik weet niet of het te laat is om te huilen
Een gevoel dat nog steeds in mijn handen zit
Ik hoorde haar niets voordat ik haar kwetste
Ik had haar niet moeten pijn doen, nee
Als ik wist dat ze van me hield
Dat als ze leefde, het was om mijn liefde, die vandaag is
Een liefde die ik me voorstelde nooit te voelen
En vandaag steekt er een doorn in mijn borst om me te laten bloeden
Ik was degene die mijn verdriet zijn eigen wonden kocht
Omdat ik de verdriet van degene die alleen maar van me wilde houden niet zag
Als het niet te laat is en ze vinden haar daarbuiten, zeg dan dat ik van haar hou
Dat zij deze hel kan wegnemen die me kan redden
Dat ondanks dat ik haar ooit deed huilen, ik ook lijd
Dat ze deze leven vergeeft, dat ze komt, dat ik haar wil aanbidden
Dat ik niet gelukkig heb kunnen zijn
Dat het mijn schuld was, dat weet ik
Dat ik haar nooit had moeten kwetsen
En dat ik echt verliefd ben geworden
Dat ik een gek ben om haar liefde
Dat ik niet meer heb kunnen glimlachen
Zij is het leven en mijn illusie
Dat ze alsjeblieft naar me terug moet komen
Dat ik een ster zal zien stralen als haar handen me raken
Dat de zon weer zal opkomen als haar lippen mijn mond kussen